Data storytelling, brand storytelling, digital storytelling, immersive storytelling of transmedia storytelling. Ik was even in de veronderstelling dat storytelling gewoonweg de kunst van het vertellen van verhalen was. Maar blijkbaar had ik het mis en zit er veel meer verborgen achter dit begrip, of heb ik het weer mis?
Zelf werk ik ook journalist en videograaf en meen dat ik best een verhaaltje kan vertellen. Ten minste, binnen de vormen die ik gewend ben. Dat doe ik al meer dan 10 jaar. Maar de laatste jaren grijpt het storytelling virus in rap tempo om zich heen. Grote bedrijven hebben storytellers in dienst die allerlei problemen kunnen oplossen met het vertellen van verhalen. Zelf begin ik me daarom toch af te vragen of heb ik wellicht iets mis. Want wat is er nu anders aan storytelling dat dan ik iedere dag doe?
Definitie Niets, is het antwoord, storytelling is gewoon het vertellen van verhalen, alleen zijn we er de laatste jaren achter gekomen dat we het voor allerlei doeleinden kunnen gebruiken, want een goed verhaal spreekt tot de verbeelding en kun je inzetten om bepaalde doelen mee te bereiken. Als je naar een verhaal luistert zijn we gevoelig voor beïnvloeding, zo blijkt uit de transportatietheorie. Je raakt betrokken bij het verhaal van de hoofdpersoon en bent minder snel geneigd om tegenargumenten te bedenken. En dat is natuurlijk een behoorlijk interessant principe voor menen die iemand ergens van proberen te overtuigen.
En laten er van dat soort mensen nu eens heel veel rondlopen. En dus is storytelling hot. Maar dan is het natuurlijk nog wel de kunst om een goed verhaal te vertellen.
LEES OOK: Wat is eigenlijk een verhaal?